به گزارش خبرنگار وسائل، درس خارج حجت الاسلام رضائیان در تاریخ 30 دی ماه 96 در مدرسه فیضیه برگزار شد در این جلسه استاد تاکید داشتند که در نظام اسلامی باید همه مسئولین به عالم غیب اعتقاد داشته باشند و در جامعه به کار ببندند در ادامه مطالب مطرح شده توسط استاد تقدیم خوانندگان می شود.
خلاصه جلسه:
نظام اسلامی خیلی از امورات آن وامدار عالم غیب است و این در همه حوزه های نظام سیاسی جریان دارد مدیران ما چه در ساحت قانون گذاری و چه در ساحت اجرا باید این را لحاظ کنند در نظام فرهنگی و در سایر ابعاد حتی در بعد نظامی و سایر ابعاد باید مطالبه از بالا وجود داشته باشد لذا همه مشکلات با مذاکره و تدبیر شخصی قابل حل نیست.
در همه مسائل باید از خداوند خواست و درخواست کرد برخی از مسئولین ضد این را می خواهند و بیان می کنند و این با اساس نظام اسلامی سازگار نیست و بدون این رکن ماهیت نظام اسلامی بودن، از آن گرفته شده است.
اصل بحث:
اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعه و فی کل ساعه ولیا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فیها طویلا برحمتک یا ارحم الراحمین، سلامتی و تعجیل درظهور امام زمان علیه السلام و شادی روح نبی مکرم اسلام (ص) و امیر المومنین (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و فاطمه معصومه (س) و امام و شهدا، سه تا صلوات عنایت بفرمایید: اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم.
یکی از نکاتی که باید در مبادی فقه سیاسی به آن توجه کرد و از آن ممیزات نظام اسلامی با نظام غیر اسلامی است این است که نظام اسلامی خیلی از امورات آن یا بلکه کل آنها وامدار دست غیب است و اگر نباشد خیلی با نظام های دیگر فرقی نمی کند لذا قرآن کریم که تبیان است راه را روشن می کند و باعث کمال می شود.
این تبیان بودن طبق قرآن برای الذین یومنون بالغیب است دو مرتبه دارد:
1- مرتبه قلبی قائل به خدا و سلسله انبیاء
2- بروز خارجی این در شریعت با صرف ایمان کفایت نمی کند بلکه باید در بیرون هم بروز عملی داشته باشد و همیشه در عمل به آن اعتقاد داشته باشد لذا ربوبیت مطلق الهی به آن است که از حیث زمانی و از حیث حیطه ای همه حیطه ها را شامل می شود.
ما وقتی در مقام استخراج از منبع غیب هستیم صرفا به یک حالت قلبی اکتفا نمی کنیم و در نظام سیاسی اجتماعی اسلام در همه حیطه ها و همه زمانها سریان دارد سلامت، امنیت، بهداشت، امنیت ، سیاست خارجی و . . . همه را شامل می شود.
وقتی در مقام اجرا می خواهیم نسخه پیچی کنیم جزء نسخه این است که هر کسی در این نظام قوه اجرایی و . . . بدست گرفته است باید این زمینه ایمان به غیب را داشته باشد این شرط زمامداران نظام اسلامی است در نظام گزینش عادی این شرایط گنجانده شده است صرفا مسلمان بودن کفایت نمی کند هر چند شاید برخی جاها کفایت کند ولی در مشاغل بالاتر مثل عدالت به صورت رتبی بالاتر می رود و عناصر و عوامل بالاتر باید اعتقاد بیشتر به این مساله داشته باشند.
مدیران ما چه در ساحت قانون گذاری و چه در ساحت اجرا باید این را لحاظ کنند و احکام دین هم از همین دست است اگر بناست رزق و روزی ما به وجه خوبی باشد صرف ترک محرمات و انجام واجبات نیست بلکه باید از ربوبیت تشریعی الهی استمداد کنیم نماز باران یک ابزار مستقل است این طلب باران یک نماد است.
آیا ما برای همه احکام این نوع ابزار طلب را داریم؟
در نظام فرهنگی و در سایر ابعاد حتی در بعد نظامی و سایر ابعاد باید مطالبه از بالا وجود داشته باشد لذا همه مشکلات با مذاکره و تدبیر شخصی قابل حل نیست بله لازم است ولی کافی نیست شرط ایمان به غیب باید باشد آنهم نه به صورت فقه زبانی، در گفتار و رفتار مطالبه از بالا و خداوند باید باشد آنهم به صورت واقعی نه به صورت صوری.
اگر مردم و زمامداران هر دو این را بخواهند اصلاح می شود در همه مسائل باید از خداوند خواست و درخواست کرد برخی از مسئولین ضد این را می خواهند و بیان می کنند و این با اساس نظام اسلامی سازگار نیست و بدون این رکن ماهیت نظام اسلامی بودن، از آن گرفته شده است حضرات معصومین در عین طلب طبیب، شفاعت از بالا را هم می خواستند و اعتقاد داشتند که دارو به اذن الهی شفا می دهد و اثر می کند.
برخی از شهدای ما مثل مرحوم تهرانی مقدم وقتی از برخی از کشورها مثل روسیه طلب علم موشک کرده بودند و آنها جواب منفی داده بودند ایشان از امام رضا(ع) طلب علم کرده بودند.
یکی از مبادی اصول فقه ما همین است که در احکام مستخرج غیر از اسباب و علل مادی باید استدعا و طلب از بالا را هم داشته باشیم و در درون و بطن احکام و دستورات دین ما وجود داشته باشد و وجود دارد.
ممکن است برخی بگویند ناچاریم استفاده کنیم این حرفی باطل است وقتی واقعا خداوند اجازه استفاده نداده است نمی شودگفت مجاز است مثل حضرت در مقابل معاویه که حضرت از مکر معاویه استفاده نمی کردند و می فرمودند من این طور نیستم چون خداوند راضی نبود.
امروزه در برخی جناح ها در نظام اسلامی از اصول استفاده می کنند که سیاست آنها معاویه ای هست ولی مدیران با تقوا هم بسیار داریم.
این تمسخر نسبت به انبیاء که از خداوند استدعاء داشتند همیشه وجود داشته است این خود یک مایز است ما این را از الذین یومنون بالغیب استفاده می کنیم.
اگر با فعل و حکمی مواجه شدیم به صورت عادی که این حکم در نظام های فعلی ضروری و متداول به نظر می رسد اما حکم شریعت برخلاف آن است و نص در مخالفت با آن است.
اینجا عقل عادی تشخیص می دهد که از باب ضرورت و برای رفع مشکل حکم به جواز می کند در حالی که الذین یومنون بالغیب این ضرورت را جور دیگری رفع می کند.
مثلا در سیره امام علی(ع) این مشاهده می شود و در جنگ ایران و عراق صدام مردم را شیمیایی می زدند ولی امام (ره) مقابله به مثل را جایز نمی دانستند نص صریح است که جایز نیست.
شما صبر کنید ما راهی باز می کنیم هم در سیره و هم در نظام اسلامی بسیار دیده شده است. در سیره مغفول مانده است به عرصه استخراج حکم نرسیده است باید بیشتر توجه شود امروز در ادبیات عمومی رایج است و می گویند که الان عادی شده است مثل کار خانمها تحت هر شرایطی بیرون منزل جایز نیست ولی امروزه می گویند جایز است حتی ممکن است کار خود را با ایمان بالغیب از دست بدهند.
لذا کسانی که می گویند به خاطر کارمان به گناه افتاده ایم خطاب می رسد مگر زمین خدا واسع نبود مهاجرت کنید نمی توان از اصول صرف نظر کرد.
یکی از شیعیان از یکی از کشورهای اروپایی آمده بود خدمت آیت الله بهجت و از فشار آن کشورها شکایت کرده بود ایشان فرموده بودند جایتان را عوض کنید. این در حالی است که برخی از آقایان امروز خیلی راحت فتوی می دهند و رعایت نمی کنند.
فشار امروز به کشور الذین یومنون بالغیب می خواهد مثلا رضایت به ازدواج های آنچنانی بدهیم یا حدود را رعایت و اجرا نکنیم تا فشار ها کم بشود می گویند ضرورت دارد ادبیات قرآن صرفا مال انبیاء نیست این قید به اذن الله رکن افعال انسان است چه فردی و چه اجتماعی و این همان الذین یومنون بالغیب است و این جلوی فهم ضرورت به صورت عادی را می گیرد لذا هر ضرورتی ضرورت نیست.